नयाँ युगको शुरुवात !

पुर्व प्रधानमन्त्री देउवाले चौथो पटक सिंहदरवारको कुर्सी प्राप्त गरेसँगै ज्योतिषको हवाला दिंदै आफु सात पटक प्रधानमन्त्री बन्ने बताए । ज्योतिष माथी भर नपर्ने जनता र काम प्रती आफ्नो अटुट आस्था र विश्वास जाहेर गर्ने वर्तमानका प्रधानमन्त्री देउवा कथनलाई उडाउँथे । पटक पटक कुर्सीमा पुग्न ज्योतिषको भरपर्ने कला होस कि सस्तो मिडियावाजी गर्दै आम जनतामा भ्रम छर्ने काम होस । दुबै सामन्तवादकै रुप हुन भन्ने कुरा कुर्सी नसामा देउवा उडाउँनेहरुले भुल्न पुगे ।

नेपालमा सामान्तवादको जग अनेकौं राजा महाराजाले राखेका हुन भन्न राजनीतिको ठेली पल्टाई राख्नु पर्दैन । सामान्य झुपडी देखी सिंहदरवारको कुर्सी सम्मलाई करीब समान प्रभाव र असर छोडन सफल सामान्तवादको मुल प्रतीनीधी राजसंस्था अनेकौ दाउपेचको सिकार बन्दै नेपालबाट बिदा गरिए सँगै सामन्तवादकाे रोग सिंहदरवारको कुर्सीमा सरेकाे भनिरहनु परेन । समान्तवाद र लोकतन्त्रको फरक कसैले सिकाउन नपर्ने कमरेड प्रधानमन्त्री संसदीय अंकगणितको अथाह शक्तीले लोकतन्त्र भित्रै नव सामन्तवादको अभ्यास गर्न तम्सिँदै छन । सुबिधाजनक कुर्सी प्राप्ती सँगै राजनैतिक मैदानमा बाह्रौं खेलाडी चयन गर्ने जनादेश एकलौटी उपभोग गरिरहेको वर्तमान सिंहदरवार प्रतिपक्षी बिहिन गोल पोष्टमा समेत गोल गर्न असफल हुँदा गत मंसिर ११ गते ” नयाँ युगको शुरुवात ” को नाममा सोभियत कालिन घटनाको रिमेक गर्न तम्सिए ।

सोभियत कालिन राष्ट्रपति ख्रुश्चेव अर्थव्यवस्थामा सुधार ल्याउन अनेक प्रयास गरिरहन्थे । उनी २० वर्षमा साम्यवाद ल्याउने सपना आम जनता र कार्यकर्तासँग गरिरहन्थे । आफ्नो सपनालाई हर हालतमा पुरा गर्ने कसम खाँदै राष्ट्रपति ख्रुश्चेवले एउटा फार्म निर्माण गर्दै सुङ्गुर पालन गर्न आदेश दिए । केही दिन पछी फोटोग्राफर , आफ्ना कार्यकर्ता र सरकारी अधिकारी सँगै फार्म निरिक्षण गर्न पुगे । अधिकारीहरुले फार्ममा पुग्ना साथ फोटोग्राफरलाई अनेक पोजमा ख्रुश्चेव र सुङ्गुरको फोटो खिच्न आदेश दिए । राष्ट्रपति क्रेमलिन फर्केसँगै समाचारपत्र कार्यालयमा फोटोग्राफरले लिएको सबै फोटो हेर्दै क्याप्सन के राख्ने भनेर सम्पादकले आफ्ना सहयोगीसँग गहन छलफल गरे । ” सुङ्गुरको बीच कमरेड ख्रुश्चेव ” , ” कमरेड ख्रुश्चेव र सुङ्गुर ” र ” ख्रुश्चेवको चारै तर्फ सुङ्गुर ” जस्ता क्याप्सनहरु सम्पादक सामु राखीए । सबै क्याप्सन हेरे पछी सम्पादकले भने । सबै क्याप्सन राजनीतिक रुपले आक्रामक मानिन सक्छ । अन्तमा उनले नयाँ क्याप्सन दिए , बायाँ बाट तेस्राेमा कमरेड ख्रुश्चेव ।

हाम्रा प्रधानमन्त्रीलाई राम्रोसँग थाहा छ । सिंहदरवार कसले चलाउँछ । सिंहदरवारको असली शक्ती , क्षमता र गुण मात्र हैन त्यसको पहुँच , कार्यक्षमता र कार्यदक्षता पनि दोश्रो पटक प्रधानमन्त्री बनेसँगै बुझ्न भ्याइसकेका छन । प्रधानमन्त्रीको कुर्सीको वरिपरी कस्ता मानिस र कस्तो स्वार्थ केन्द्रको घेराबन्दी रहन्छ र हुँदै आइरहेको छ । त्यती मात्र हैन हरेक विषयको ज्ञान प्रचुर मात्रामा संगालेका उनी नेपाली भाषाको कमा , फुलस्टप समेतको व्याख्या गर्न सक्षम छन । सुशासनलाई लत्याउँदै संसार भरका सत्ताले गरिसकेको अनेकौं खराब नजिरको ज्ञाता प्रधानमन्त्री अत्यन्त राम्रो कामको शुरुवात गर्न विश्वमै बदनाम भइसकेको तरिका अप्नाउन कसरी राजी भए ? आँखिर के त्यस्तो बाध्यता थियो ? जसले उनलाई कमरेड ख्रुश्चेवको नक्कल गर्न रोकेन ? राजनैतिक र प्रेस सल्लाहकारको दिमागमा प्रधानमन्त्री झुमेका हुन की उनकै भित्री चाहानामा सल्लाहकारहरु नब सामान्त जन्माउन तम्सिएका हुन ? गम्भिर सवाल प्रधानमन्त्री सामु खडा भइसकेको छ ।

निर्णय गर्ने र पछाडी हटने बाध्यतामा खस्कँदै गएको सिंहदरवारको छबिले मर्माहत भएका प्रधानमन्त्री केही न केही देखाउन हतारिएको कारण उनी चुकेको राजनैतिक बिश्लेशकहरुको राय छ । केवल अंकगणित मात्रले शान्ती , स्थीरता , विकास र समृद्धि नआउने बुझ्न नौ महिना खर्चेको सिंहदरवारले भुराजनीतिमा अंकगणित भन्दा बिजगणित र ज्यामिती हाबी भएको स्वीकार गर्न राजी भए । फलस्वरुप चौतर्फी असफलता सँगै तिल्मिलाएको सिंहदरवार इस्क्याण्डल र मिडियावाजी बिना नटिक्ने आत्म मुल्याङ्कन गर्दै गोयबल्स शैलीमा बिजुलीको पोलमा झुण्डिन राजी भए ।

विश्व राजनीतिले बाध्य पार्दा प्रजातन्त्र प्राप्ती सँगै जबजवादी बन्ने पुर्व एमाले सत्तामा पुग्न जे जती कुर्वानी दिन पर्छ सबै दिएको संकेत अन्तराष्ट्रीय कम्युनिष्ट गीतबाट शुरु गरिने शैलीलाई परिवर्तन मात्र हैन पोइलजान पाम जस्ता गीतलाई समेत वाम पुँजी बनाउन पछी परेनन । विश्व राजनीतिको हावा कता बगेको छ ? अत्यन्त छिटो बुझ्दै अन्तराष्ट्रवादीबाट राष्ट्रवादी बन्ने कला सलाम योग्य मानिएकै हो । कुर्सी पुराणले सताएका कमरेडहरु मार्क्सवाद , लेनिनवाद , जबज जस्ता सिद्धान्त र विचारले वर्तमान वैश्य युगमा कम्युनिष्ट पार्टी नचल्ने दिब्यज्ञान पछी धर्मनिरपेक्षताको राग अलाप्दै धर्मसापेक्षवादी बन्दै इसाई आशिर्वाद लिन तम्सी सकेका छन ।

युद्ध समाप्ती पछि महाभारत युद्धमा मारिएका करोडौं कौरब सेना र पाण्डव सेनाको अन्तिम संस्कार सम्पन्न गर्न कौरव र पाण्डवका कुल पुराेहितहरु , बिदुर र युयुत्सु लगायतलाई राजा युधिष्टिरले लगाएका थिए । मतपत्र र पार्टी एकताको माध्यामबाट सिंहदरवार र नेकपाको युधिष्टिर बन्न सफल वर्तमान प्रधानमन्त्री विगतको आफ्नै सिद्धान्त , विचार , कार्यक्रम , व्यवहारको औपचारिक अन्तिम संस्कार गर्न दाेस्राे पटक बालुवाटार प्रवेश गरेसँगै शुरु गरे । अात्म प्रशसामा रमाउने, वंशावली खोज्ने, पू्र्व दरबारकै शैलीमा टपक्क टिपेर अनेक पदमा नियुक्ती गर्ने, सामुहिकतालार्इ बाेझ मान्दै एकल नेतृत्व र शक्तिमा रम्ने नशा जागे सँगै लाइन लगाएर टिका जमारा लगाउन मरिहत्ते गर्ने नव समान्तवाद सिंहदरवार र वालुवाटारमा जरा गाड्न तम्सीएको सातलाख वाम कार्यकर्ताले विस्तारै बुझ्दै छन ।

समाजवादको दुश्मनको रुपमा देखा परेको अराजकतावाद जसरी भएपनि सम्पती कमाउँदै राजनीतिमा पकड जमाएकाे देख्दा देख्दै सिंहदरवारले राेक्ने जाँगर देखाएन । अराजकतावादले राज्य सत्तालाई कमजोर बनाएको वर्तमान समयमा मानवतावादी अवधारणा , कानुन , अदालत, पुलिस, वकील, न्यायाधीशलाई शासन गर्ने पुरानै तरिका सामन्तवादी शैली सिंहदरवारलाई रुचीकर लाग्नु नयाँ युगको शुरुवातनै मान्नु पर्दछ । अनेकौं शक्तीको प्रयोगशाला बनाउँदै समाप्त पारेको नेपाली राजनीति वाम सत्ताको पकडमा पुग्दा राज्यसत्ताको सम्पुर्ण अनुपस्थितिमा हुर्केको अराजकतालाई अंकगणितको सिंहदरवारले झनै मलजल गर्न तम्सिएको छ । अराजकतावादी राज्यमा सम्पती, स्वयम चेतना र आत्मानुशासित नागरिक समुहले मात्र प्रयोग गरेको अधिकारलाई सिंहदरवारले आफ्नो रुचीको बिषय बनाउनु “नब अभिजात वर्गको” घेराबन्दीमा शुरु गरिने आधुनिक सामान्तवाद हो भन्न करै लाग्छ ।

जतिसुकै अप्रिय लागे पनि पुर्व माओवादी केन्द्र र एमालेमा पश्चिमा इसाईहरुको भरमार लगानी रहेको तितो सत्य नेकपा निर्माण सँगै खुलेर आउँदै छ । इसाई मेशेनरीको लगानी इन्सेक मार्फत हरेक जिल्लामा जागिर खुवाइएका इसाई वाम प्रतीनीधी मार्फत पुर्व एमालेकै अमुक नेतालाई पार्टी र सिंहदरवार पुर्याएको गुन सोल्टी होटेलमा बास बसेर तिर्न भ्याइसकेका छन । जातीय मुक्ती , धार्मिक स्वतन्त्रता र पहिचान जस्ता नारा दिंदै नेपाल छिरेको इसाई मेशेनरीको लगानीमा राजनैतिक जीवन सपारेका कमरेडहरुको साथ र सहयोगबाट उचालिएका प्रधानमन्त्रीको नयाँ युगको शैलीलाई इसाईहरुले लिडरसिप एन्ड गुड गभर्नेन्स अवार्ड दिंदै नव सामान्तवादको हर्षबढाँई गरिसकेका छन ।

विश्व सामन्तवादले मात्र हैन आफ्नै मुलुक भित्र गरेको अनेकौं अभ्यास अन्तर्गत गरिएका मुर्ती पुजा , व्यक्ती पुजा , शालिक निर्माण राजा महाराजा मात्र हैन दरवारको सेवक भुपालमान सिंह कार्कीले आफ्नै मुर्ती निर्माण गरेको नव अभिजात वर्गको नेता कमरेड प्रधानमन्त्री , मुर्छित सपनावादीको निम्ती सामान्य लाग्नु स्वभाविक मानिदैछ । वीपीको सपना भजाउँदै खाने भजन मण्डलीहरु प्रजातन्त्रवादी भएको देशमा लोकतन्त्र , गणतन्त्र , समाजवाद र साम्यवादको निम्ती १४ वर्ष वनवास हैन जेलवास गएका राष्ट्रवादी नेताको मुर्ती निर्माण कार्य ढिला भइसकेको महशुस गर्ने भजन मण्डली वालुवाटार र सिंहदरवारमा कमी छ भन्नु भक्तहरुको अपमान हुनेछ ।

अन्तमा , अभिजात वर्गको नेता बन्दै दिन प्रतिदिन विवादास्पद निर्णय गर्दै रक्षात्मक बन्न पुगेको सिंहदरवार पछिल्लो समय बिचित्रको निर्णय गर्नुलाई समृद्धि र नयाँ युग देख्न पुग्दैछ । पार्टी कमरेड , सहयोद्धा कमरेड र जनताको सुझाबलाई प्रतिगामी देख्दै ख्रुश्चेव शैलीको गतिबिधी गर्दै सुशासनको हत्या गर्न मरिहत्ते गर्दैछ । आफुले जीवनमा पाउन केही बाँकी नरहेको अवस्थामा पुगेका प्रधानमन्त्री मुलुकलाई केही दिन नसके पछी मुलुककै लिने शुरुवात गर्दैछन । वामसत्ताको अंकगणितले हार्ने छुट छैन भन्ने नाराले जीत्ने आधार निर्माण गर्न नसकेपछी जिबित छँदै सालिक निर्माण गर्ने आदेश दिन मात्र बाँकी छ ।