दाहाल देउवा ध्रुबे पथमा !
मुलुकको राजनीति संक्रमणकाल बाट गुज्रीदैछ । राजनैतिक संक्रमणकाललाई छिटो निकास दिन र संबिधानको कार्यान्बयन छिटो गर्न मुलुक स्थानिय निर्बाचनको महायज्ञमा होमिएको बर्तमान समयमा २०७४ साल बैशाख १७ गते लम्पसारबादी दाहाल देउवा सरकार निर्लज्ज ढंगले प्रस्तुत हुँदै सर्बोच्व अदालतको प्रधान न्यायधिस सुशीला कार्की बिरुद्ध तथाकथित महाअभियोग प्रस्ताब संसदमा दर्ता गर्न पुगेको छ ।
न्यायमुर्ती सुशीला कार्कीले के त्यस्तो जघन्य अपराध गरिन ? जसको कारण उनीमाथी लम्पसारबादी दाहाल देउवाको कुदृष्टी पर्यो ? स्वच्छ, निष्ठावान, निडर, हक्की, साहसी, र पेशागत न्यायमुर्ती सुशीला कार्की किन दाहाल देउवाको आँखामा कसिंङ्गर बनिन ? सुशीला कार्की माथी रचिएको कपटपुर्ण घातले देश र लोकतन्त्रलाई कसरी रसातालमा पुर्याउँछ ? दाहाल देउवा किन ध्रुबे पथमा सवार हुँदैछन ? यीनै अहम सवालको कारण नै लेख लेखीने आधार हुन ।
को हो ध्रुबे ?
ध्रुबे एक जंगली हात्तीको नाम हो । २०६६ माघ २५ ताकाको भ्यालेन्टाइन डेमा चितवन राष्ट्रिय निकुञ्जभित्रको ठूलो होटल टाइगर टप्समा राम्रै रमझम चल्दै थियो । प्रेममा पागल हुँदै रातको मस्त भ्यालेन्टाइन पार्टीका बीच ध्रुबे होटलमा प्रवेश गर्यो। आफ्नो आतंक र प्रेमको बलमा भ्यालेन्टाइन डेका दिन पोथी हात्ती चन्चलकलीलाई भगाउँदै ध्रुबे भ्यालेन्टिनो बन्न सफल भयो । अथाह कामुक शक्तीको कारण चन्चलकलीलाई घाइते बनाउँदै प्रेममा पागल भएको ध्रुबे एक आतंककारी बन्दै निस्कियो । चितवन राष्ट्रीय निकुञ्ज माडी आसपास जनताको निद्रा खोस्न सफल पागल प्रेमी ध्रुबे सर्बसाधारण मानिसलाई घातक आक्रमण गर्ने , उनीहरुको अन्नबाली नासगर्ने , घर भत्काई दिने मात्र हैन करीब दर्जन निर्दोष मानिसको ज्यान लिंदै हत्यारामा दर्ज हुन पुग्यो ।
ध्वंस र हिंसामा नयाँ उचाई कायम गर्दै ८ डिसेम्बर २०१२ मा चितवनको गर्दी गाबिस बस्ने बुद्धीराम बोट र जरिया बोटको हत्या पछी चितवन माडीका बासिन्दा ध्रुबेलाई मार्नु पर्ने माग राख्दै सडक आन्दोल्न गर्न बाध्य भए । ध्रुबे प्रकरणमा फेसबुक एकाउण्ट नै खोल्दै पागल प्रेमी ध्रुबेलाई मार्ने कि हात्तीसार बाट अली टाढा पोथी हात्तीको जिम्मा लगाउने ? भन्ने रोचक सवाल सोसल मिडियामा चलाईयो । लामो समय देखी गायब ध्रुबे हात्ती सत्ता उन्माद देखाउँदै दाहाल देउवाको रुपमा सिंहदरबारमा प्रकट हुँदा एक पटक ध्रुबे आतंकको याद दिलाउन सफल भएका छन ।
सुशीला कार्की माथी ध्रुबेहरु किन खनिए ?
२०७३ साल असार २७ गते नेपालको इतिहासमा प्रथम पटक महिला प्रधान न्याधिस पदमा नियुक्ती भएकी न्यायमुर्ती शुसिला कार्की एक निश्कलंक छबी भएकी दृढ निश्चयी महिला थिइन । आफ्नो पेशागत जिबन कालमा उनले गरेका कानुनी फैसलाबाट थुप्रै समर्थक कमाएकी थिइन भने संगसगै दुश्मन पनि उनको हिस्सामा परेको थियो । ‘सरकार (कार्यपलिका) भनेको चिल हो अदालत (न्यायपालिका) भनेको चल्लाको माउ हो’ भन्ने मुल मन्त्रलाई बुझेकी उनी आफ्नो कार्यकालमा थुप्रै चल्लालाई माउ बनेर संरक्षण दिन पछी नपर्नु नै महाअभियोगको कारण हो भन्ने बुझ्नु आबश्यक छ ।
लोकमान प्रकरणमा संसद, सरकार र राजनैतिक दलको इज्जत बचाई दिने न्यायमुर्ती कार्की पछिल्लो काल खण्डमा दाहाल देउवा द्वारा निर्मित आइजीपी काण्ड मा बिधी , परम्परा र कानुनको बाटो मात्र हिडन पुगिन । जसको कारण जय बहादुर चन्द लाई आइजीपी नियुक्त गर्दै प्राप्त गर्ने सत्ता र शक्तीको आडमा धन कमाउने दाहाल देउवाको मनसुवा माथी ठेस लाग्न पुग्दा उनी बिरुद्ध अनेकौं घात रचिएको पुष्टी महाअभियोगले खुली सकेको छ ।
संसार भरका कुनै पनि राजनैतिक ब्यबस्थामा हरेक मानिसले चाहाने ब्यक्तीक स्वतन्त्रता भनेको कानुनी राज्य र कानुनको शासन हो मान्ने हो भने आफ्नो जीवनको अन्तीम लक्ष्य सरकारको पक्षपाती रबैयाको कारण धरापमा परेको महशुस गर्दै कानुनी उपचारको लडाई लडी रहेका डिआजी नबराज सिलवाल माथी छापामार शैलीमा पक्राउ गर्दै अधिनायक बादी चरित्र प्रस्तुत गर्दै नाङ्गिएको प्रचण्ड सरकार नबराज सिलवाल काण्डमा गरिएको किर्ते र जालसाजी खुल्ने डरले बैशाख १९ को फैसला छल्न कार्की माथी अनुचित धावा बोलेका हुन भन्ने मान्न सम्पुर्ण न्यायप्रेमी ,लोकतन्त्रबादी जनता सहमत छन ।
देशका संबैधानिक निकायको प्रमुखहरुबाट आफ्नो स्वार्थको निमित्त संबन्धित निकाय र देशलाई गम्भिर हानी नोक्सानी पुर्याउन सक्ने संभाबनालाई मध्यनजर राख्दै संसदका एकचौथाइ सभासदले चाहेमा संसदको दुइ तिहाइ सदस्यबाट अनुमोदन गर्नुपर्ने महाअभियोग प्राबधानलाई नितान्त प्रतिशोधको निम्ती प्रयोग गर्ने दाहाल देउवाको बदनियतपुर्ण कार्यको मुल्य नेपाली लोकतन्त्रले सदियौं सम्म तिर्नु पर्नेछ । साथै आफ्नो न्यायिक पेशागत कालमा दर्जनौं बोल्ड डिसजन गर्दै कानुनी शासनको महत्व र कानुनको इज्जत बढाउन सफल सुशीला कार्की माथी जीवनभर गलत काम गर्ने धुर्बे हरुको प्रहारले उनी र उनको कार्यकाल नेपाली जनताको नजरमा एक स्वर्णिम कार्यकालको नामले चिनीने कारण भ्रष्ट्राचार बिरुद्धको दृढ अठोट र सुडान काण्डका मतियार हरुलाई जेल चलान गराउने फैसलालाई लिइने छ ।
रणनीतिक महाअभियोगको योजनाकार भारतः
मोहन सम्सेर जबरा र भारतिय राजदूत चन्द्रेश्वर नारायण सिह बिच ३१ जुलाई १९५० मा काठमाण्डौमा भएको इण्डो नेपाल शान्ती तथा मैत्री सन्धीले नेपाली सत्ताको सफ्ट ‘कू’ गर्न सफल भएको थियो । तत्पश्चात भारतिय सत्ताले नेपाललाई कहिल्यै पनि स्वतन्त्र राष्ट्रको हैसियत नदिएको पुष्टी राजा वीरेन्द्रको शान्ती क्षेत्र प्रस्ताबलाई समर्थन नगर्नुले प्रमाणित गरीसकेको छ । वास्तबमा भारत नेपाल स्थीर र बिकशित हुँदै स्वतन्त्रता पूर्वक बाँचेको देख्न चाहाँदैन ।
नेपाललाई आफ्नो प्रभाबभित्र राख्ने र मुलुकको राजनैतिक हैसियत केवल भुटानको जस्तो बनाउने भारतिय रणनीति अनुसार नेपाली कर्मचारी तन्त्रमा आफ्ना हनुमानहरुलाई स्थापित गराउँदै राजनैतिक अस्थीरताको आडमा नेपालको स्थापित राजसंस्था , राजतन्त्र , सर्बोच्व अदालत , सुरक्षा निकाय र राजनैतिक दललाई धराषायी बनाउँदै भारतिय सुरक्षाछाता भित्र ल्याउने चाल अनुरुप माओबादी ध्वंस खडा गरेको खुलीसकेको छ ।
०४६ को परिवर्तन पछी गिरिजा द्वारा भारतिय चाहाना अनुसार बनाइएको नगरिकता संसोधन बिधेयकलाई राजा बिरेन्द्रले सर्बोच्व अदालत पठाई दिनु , गिरिजा द्वारा भारत सरकार संग गरिएको टनकपुर समझदारीलाई अदालतले सन्धी भनीदिनु , नेपालको अख्तियार दुरुपयोग अनुसन्धान आयोगको प्रमुख भारतभक्त लोकमानसिह कार्कीलाई उच्च नैतिकबान नदेख्दै अयोग्य घोषित गरिनु र दाहाल देउवा द्वारा मंसिर १४ मा संबिधान संसोधन प्रस्ताबमा ५ नम्बर प्रदेश टुक्र्याउने प्रस्ताबलाई धारा २७४ तिर देखाउँदै सरकारलाई पछी हटन बाध्य बनाउने सबै खेलमा भारत हार्दा नेपाली सर्बोच्व अदालतलाई निकम्मा बनाउने बहानाबाजी स्वरुप लम्पसारबादी दाहाल देउवालाई प्रयोग गर्दै भारतिय योजनामा महाअभियोग प्रस्ताब ल्याइएको हो ।
आफ्नै लगानीमा सम्पन्न गरिएको माओबादी ध्वंसपछी नेपालका स्थापित संस्थाहरु मध्य राजतन्त्रको पतन गराउँदै कर्मचारी प्रसासनमा नेपाल सरकार र भारत सरकारको नुनखाने करीब २२ हजार भारतिय भक्त तयार गरिएको नारायणमान बिजुक्छेको भनाई सुन्दा अब राजनैतिक दल , प्रहरी प्रशासन र धार्मिक क्षेत्र पुरै भारतको पकडमा पुगेको प्रतित हुँदैछ । भारतिय सत्ताले खेल्न नसकेको निकाय अदालत र नेपाली सेना मात्र बाँकी रहेको अवस्थामा ध्रुबे पथमा सबार दाहाल र देउवाले नेपाली न्याय क्षेत्रलाई निकम्मा , पंगु र भारतभक्त बनाउन भारतिय रणनीतिको मोहरा बनेका हुँन भन्न सकिन्छ ।
ध्रुबे पथको अन्त्य जरुरीः
संसदिय राजनीतिको पबित्रता , छबी र सिद्धान्तमा औंसा पार्ने शेर बहादुर देउवा र लुट , हत्या , हिंसा , ध्वंस मार्फत देशको भौतिक , आर्थिक , राजनैतिक र सामाजिक संरचनालाई कमजोर पार्दै भारतिय सत्ताको सेवा गर्ने प्रचण्ड पथको फ्युजन गराउँदै बनाइएको लम्पसारबादी सरकार ध्रुबे पथमा सवार हुँदा नेपाली लोकतन्त्रको जगमा अधिनायक बादले जन्मलिने खतरा बढदैछ । ध्रुबे पथ भनेको उन्मादको पथ हो । आतंकको पथ हो । पागल प्रेमको कारण उन्माद र आतंकको पथमा हिडेको ध्रुबेलाई पछ्याउँदै सत्ता उन्मादमा राज्यआतंक सिर्जना गर्ने दाहाल देउवा लोकतन्त्रका तमाम मुल्य र मान्यतालाई लत्याउँदै निर्लज्ज ढंगले प्रस्तुत हुँदै भारतिय सत्ताको सेवा गर्दैछन । प्रेममा पागल ध्रुबे हात्तीलाई तह लगाउन पोथी हात्तीको जिम्मा लगाए जस्तै भारतिय दानापानी र आशिर्बाद प्राप्त सत्ता र शक्तीको उन्मादमा पागल नेपाली सत्ताका ध्रुबे हात्तीलाई माउते (भारत) को जिम्मा लगाउन ढिला भैसकेको छ । - See more at: http://nepalpati.com/bichar/deependra-pa…
न्यायमुर्ती सुशीला कार्कीले के त्यस्तो जघन्य अपराध गरिन ? जसको कारण उनीमाथी लम्पसारबादी दाहाल देउवाको कुदृष्टी पर्यो ? स्वच्छ, निष्ठावान, निडर, हक्की, साहसी, र पेशागत न्यायमुर्ती सुशीला कार्की किन दाहाल देउवाको आँखामा कसिंङ्गर बनिन ? सुशीला कार्की माथी रचिएको कपटपुर्ण घातले देश र लोकतन्त्रलाई कसरी रसातालमा पुर्याउँछ ? दाहाल देउवा किन ध्रुबे पथमा सवार हुँदैछन ? यीनै अहम सवालको कारण नै लेख लेखीने आधार हुन ।
को हो ध्रुबे ?
ध्रुबे एक जंगली हात्तीको नाम हो । २०६६ माघ २५ ताकाको भ्यालेन्टाइन डेमा चितवन राष्ट्रिय निकुञ्जभित्रको ठूलो होटल टाइगर टप्समा राम्रै रमझम चल्दै थियो । प्रेममा पागल हुँदै रातको मस्त भ्यालेन्टाइन पार्टीका बीच ध्रुबे होटलमा प्रवेश गर्यो। आफ्नो आतंक र प्रेमको बलमा भ्यालेन्टाइन डेका दिन पोथी हात्ती चन्चलकलीलाई भगाउँदै ध्रुबे भ्यालेन्टिनो बन्न सफल भयो । अथाह कामुक शक्तीको कारण चन्चलकलीलाई घाइते बनाउँदै प्रेममा पागल भएको ध्रुबे एक आतंककारी बन्दै निस्कियो । चितवन राष्ट्रीय निकुञ्ज माडी आसपास जनताको निद्रा खोस्न सफल पागल प्रेमी ध्रुबे सर्बसाधारण मानिसलाई घातक आक्रमण गर्ने , उनीहरुको अन्नबाली नासगर्ने , घर भत्काई दिने मात्र हैन करीब दर्जन निर्दोष मानिसको ज्यान लिंदै हत्यारामा दर्ज हुन पुग्यो ।
ध्वंस र हिंसामा नयाँ उचाई कायम गर्दै ८ डिसेम्बर २०१२ मा चितवनको गर्दी गाबिस बस्ने बुद्धीराम बोट र जरिया बोटको हत्या पछी चितवन माडीका बासिन्दा ध्रुबेलाई मार्नु पर्ने माग राख्दै सडक आन्दोल्न गर्न बाध्य भए । ध्रुबे प्रकरणमा फेसबुक एकाउण्ट नै खोल्दै पागल प्रेमी ध्रुबेलाई मार्ने कि हात्तीसार बाट अली टाढा पोथी हात्तीको जिम्मा लगाउने ? भन्ने रोचक सवाल सोसल मिडियामा चलाईयो । लामो समय देखी गायब ध्रुबे हात्ती सत्ता उन्माद देखाउँदै दाहाल देउवाको रुपमा सिंहदरबारमा प्रकट हुँदा एक पटक ध्रुबे आतंकको याद दिलाउन सफल भएका छन ।
सुशीला कार्की माथी ध्रुबेहरु किन खनिए ?
२०७३ साल असार २७ गते नेपालको इतिहासमा प्रथम पटक महिला प्रधान न्याधिस पदमा नियुक्ती भएकी न्यायमुर्ती शुसिला कार्की एक निश्कलंक छबी भएकी दृढ निश्चयी महिला थिइन । आफ्नो पेशागत जिबन कालमा उनले गरेका कानुनी फैसलाबाट थुप्रै समर्थक कमाएकी थिइन भने संगसगै दुश्मन पनि उनको हिस्सामा परेको थियो । ‘सरकार (कार्यपलिका) भनेको चिल हो अदालत (न्यायपालिका) भनेको चल्लाको माउ हो’ भन्ने मुल मन्त्रलाई बुझेकी उनी आफ्नो कार्यकालमा थुप्रै चल्लालाई माउ बनेर संरक्षण दिन पछी नपर्नु नै महाअभियोगको कारण हो भन्ने बुझ्नु आबश्यक छ ।
लोकमान प्रकरणमा संसद, सरकार र राजनैतिक दलको इज्जत बचाई दिने न्यायमुर्ती कार्की पछिल्लो काल खण्डमा दाहाल देउवा द्वारा निर्मित आइजीपी काण्ड मा बिधी , परम्परा र कानुनको बाटो मात्र हिडन पुगिन । जसको कारण जय बहादुर चन्द लाई आइजीपी नियुक्त गर्दै प्राप्त गर्ने सत्ता र शक्तीको आडमा धन कमाउने दाहाल देउवाको मनसुवा माथी ठेस लाग्न पुग्दा उनी बिरुद्ध अनेकौं घात रचिएको पुष्टी महाअभियोगले खुली सकेको छ ।
संसार भरका कुनै पनि राजनैतिक ब्यबस्थामा हरेक मानिसले चाहाने ब्यक्तीक स्वतन्त्रता भनेको कानुनी राज्य र कानुनको शासन हो मान्ने हो भने आफ्नो जीवनको अन्तीम लक्ष्य सरकारको पक्षपाती रबैयाको कारण धरापमा परेको महशुस गर्दै कानुनी उपचारको लडाई लडी रहेका डिआजी नबराज सिलवाल माथी छापामार शैलीमा पक्राउ गर्दै अधिनायक बादी चरित्र प्रस्तुत गर्दै नाङ्गिएको प्रचण्ड सरकार नबराज सिलवाल काण्डमा गरिएको किर्ते र जालसाजी खुल्ने डरले बैशाख १९ को फैसला छल्न कार्की माथी अनुचित धावा बोलेका हुन भन्ने मान्न सम्पुर्ण न्यायप्रेमी ,लोकतन्त्रबादी जनता सहमत छन ।
देशका संबैधानिक निकायको प्रमुखहरुबाट आफ्नो स्वार्थको निमित्त संबन्धित निकाय र देशलाई गम्भिर हानी नोक्सानी पुर्याउन सक्ने संभाबनालाई मध्यनजर राख्दै संसदका एकचौथाइ सभासदले चाहेमा संसदको दुइ तिहाइ सदस्यबाट अनुमोदन गर्नुपर्ने महाअभियोग प्राबधानलाई नितान्त प्रतिशोधको निम्ती प्रयोग गर्ने दाहाल देउवाको बदनियतपुर्ण कार्यको मुल्य नेपाली लोकतन्त्रले सदियौं सम्म तिर्नु पर्नेछ । साथै आफ्नो न्यायिक पेशागत कालमा दर्जनौं बोल्ड डिसजन गर्दै कानुनी शासनको महत्व र कानुनको इज्जत बढाउन सफल सुशीला कार्की माथी जीवनभर गलत काम गर्ने धुर्बे हरुको प्रहारले उनी र उनको कार्यकाल नेपाली जनताको नजरमा एक स्वर्णिम कार्यकालको नामले चिनीने कारण भ्रष्ट्राचार बिरुद्धको दृढ अठोट र सुडान काण्डका मतियार हरुलाई जेल चलान गराउने फैसलालाई लिइने छ ।
रणनीतिक महाअभियोगको योजनाकार भारतः
मोहन सम्सेर जबरा र भारतिय राजदूत चन्द्रेश्वर नारायण सिह बिच ३१ जुलाई १९५० मा काठमाण्डौमा भएको इण्डो नेपाल शान्ती तथा मैत्री सन्धीले नेपाली सत्ताको सफ्ट ‘कू’ गर्न सफल भएको थियो । तत्पश्चात भारतिय सत्ताले नेपाललाई कहिल्यै पनि स्वतन्त्र राष्ट्रको हैसियत नदिएको पुष्टी राजा वीरेन्द्रको शान्ती क्षेत्र प्रस्ताबलाई समर्थन नगर्नुले प्रमाणित गरीसकेको छ । वास्तबमा भारत नेपाल स्थीर र बिकशित हुँदै स्वतन्त्रता पूर्वक बाँचेको देख्न चाहाँदैन ।
नेपाललाई आफ्नो प्रभाबभित्र राख्ने र मुलुकको राजनैतिक हैसियत केवल भुटानको जस्तो बनाउने भारतिय रणनीति अनुसार नेपाली कर्मचारी तन्त्रमा आफ्ना हनुमानहरुलाई स्थापित गराउँदै राजनैतिक अस्थीरताको आडमा नेपालको स्थापित राजसंस्था , राजतन्त्र , सर्बोच्व अदालत , सुरक्षा निकाय र राजनैतिक दललाई धराषायी बनाउँदै भारतिय सुरक्षाछाता भित्र ल्याउने चाल अनुरुप माओबादी ध्वंस खडा गरेको खुलीसकेको छ ।
०४६ को परिवर्तन पछी गिरिजा द्वारा भारतिय चाहाना अनुसार बनाइएको नगरिकता संसोधन बिधेयकलाई राजा बिरेन्द्रले सर्बोच्व अदालत पठाई दिनु , गिरिजा द्वारा भारत सरकार संग गरिएको टनकपुर समझदारीलाई अदालतले सन्धी भनीदिनु , नेपालको अख्तियार दुरुपयोग अनुसन्धान आयोगको प्रमुख भारतभक्त लोकमानसिह कार्कीलाई उच्च नैतिकबान नदेख्दै अयोग्य घोषित गरिनु र दाहाल देउवा द्वारा मंसिर १४ मा संबिधान संसोधन प्रस्ताबमा ५ नम्बर प्रदेश टुक्र्याउने प्रस्ताबलाई धारा २७४ तिर देखाउँदै सरकारलाई पछी हटन बाध्य बनाउने सबै खेलमा भारत हार्दा नेपाली सर्बोच्व अदालतलाई निकम्मा बनाउने बहानाबाजी स्वरुप लम्पसारबादी दाहाल देउवालाई प्रयोग गर्दै भारतिय योजनामा महाअभियोग प्रस्ताब ल्याइएको हो ।
आफ्नै लगानीमा सम्पन्न गरिएको माओबादी ध्वंसपछी नेपालका स्थापित संस्थाहरु मध्य राजतन्त्रको पतन गराउँदै कर्मचारी प्रसासनमा नेपाल सरकार र भारत सरकारको नुनखाने करीब २२ हजार भारतिय भक्त तयार गरिएको नारायणमान बिजुक्छेको भनाई सुन्दा अब राजनैतिक दल , प्रहरी प्रशासन र धार्मिक क्षेत्र पुरै भारतको पकडमा पुगेको प्रतित हुँदैछ । भारतिय सत्ताले खेल्न नसकेको निकाय अदालत र नेपाली सेना मात्र बाँकी रहेको अवस्थामा ध्रुबे पथमा सबार दाहाल र देउवाले नेपाली न्याय क्षेत्रलाई निकम्मा , पंगु र भारतभक्त बनाउन भारतिय रणनीतिको मोहरा बनेका हुँन भन्न सकिन्छ ।
ध्रुबे पथको अन्त्य जरुरीः
संसदिय राजनीतिको पबित्रता , छबी र सिद्धान्तमा औंसा पार्ने शेर बहादुर देउवा र लुट , हत्या , हिंसा , ध्वंस मार्फत देशको भौतिक , आर्थिक , राजनैतिक र सामाजिक संरचनालाई कमजोर पार्दै भारतिय सत्ताको सेवा गर्ने प्रचण्ड पथको फ्युजन गराउँदै बनाइएको लम्पसारबादी सरकार ध्रुबे पथमा सवार हुँदा नेपाली लोकतन्त्रको जगमा अधिनायक बादले जन्मलिने खतरा बढदैछ । ध्रुबे पथ भनेको उन्मादको पथ हो । आतंकको पथ हो । पागल प्रेमको कारण उन्माद र आतंकको पथमा हिडेको ध्रुबेलाई पछ्याउँदै सत्ता उन्मादमा राज्यआतंक सिर्जना गर्ने दाहाल देउवा लोकतन्त्रका तमाम मुल्य र मान्यतालाई लत्याउँदै निर्लज्ज ढंगले प्रस्तुत हुँदै भारतिय सत्ताको सेवा गर्दैछन । प्रेममा पागल ध्रुबे हात्तीलाई तह लगाउन पोथी हात्तीको जिम्मा लगाए जस्तै भारतिय दानापानी र आशिर्बाद प्राप्त सत्ता र शक्तीको उन्मादमा पागल नेपाली सत्ताका ध्रुबे हात्तीलाई माउते (भारत) को जिम्मा लगाउन ढिला भैसकेको छ । - See more at: http://nepalpati.com/bichar/deependra-pa…