साहित्यकार जन्माउने कालोमोसो !
गृष्म याममा शितलता प्रदान गरेबापत बृक्षले फेदै देखी ढालिनु पर्ने ,अँध्यारोमा प्रज्ज्वलीत भएर प्रकाश छरे वापत दियोले फुटनु पर्ने , फूलको स्याहार सम्भार र संरक्षण गरे बापत मालीले कुटाई खानु पर्ने जस्तो अवस्था पैदा भए कस्तो होला ?
माथी उल्लेखीत साहित्यीक हरफका पिता लोकमान सिंह कार्की हुँन ।अत्यन्तै मार्मिक ढ्ंग बाट प्रस्तुत गरिएका साहित्यीक हरफको जन्म कसरी हुँन पुग्यो ? १५७ जना सांसदको महाअभियोगको अस्त्रले घाइते लोकमान साहित्यकार बन्न कसरी सफल भए ? त्रिभुवन बिश्वबिद्द्यालयबाट अर्थशास्त्रमा मास्टर डिग्री हासिल गर्दा पनि अशान्त उनको ज्ञानको भण्डार भिक्टोरिया यूनीभर्सिटी बेलायतले अर्थशास्त्र र सोसल स्टडीमा पुन्: मास्टर डिग्री थप गरिदिदा पनि नफुरेको साहित्य आज अचानक फुर्नु त्यस्तो साइत कसरी र को बाट जुर्यो ? बुझ्न र जान्न लोकमानको बिगतमा पुग्नै पर्ने बाध्यता आइलागेको छ, पङ्तीकारको निम्ती ।
खुद आफै द्वारा रचित कालोमोसो काण्ड भन्नेहरुको तर्कलाई पुष्टी गर्ने आधार मोसो दलिएको ८ मिनेट पछी जारी लोकमान साहित्यले प्रमाणित गरी दिएकै छ । हतार हतारमा जारी गरिएको रेडिमेड लोकमान बक्तब्यले उनी भित्रको डर मानसिक र दिमागी दुबै थियो भन्ने देखिन्छ । सन १९८४ मा राजाको हुकुम प्रमाङ्गी बाट नेपाल सरकारको जागीरमा प्रबेश गरेका कार्की पन्चायत , प्रजातन्त्र , र लोकतन्त्रमा समान रुपले पुरस्कृत हुँन सफल भएकै हुँन ।यिनै सफलतामा आफ्नो पारिबारिक जिबनको बिरासतमा लिएर आएको नकारात्मक ब्यबहार र बानीलाई सदुपयोग गर्न माहिर लोकमान सत्ता र शक्तीको महत्व बुझ्ने र आफ्नो फाइदाको लागी जे गर्न पनि पछी नपर्ने उनको बिगत नेपाली लोकतन्त्रले भोग्नुपर्दा उनी प्रती रुष्ट हुने हरुको जमात बढ्दै थियो भन्ने खुद उनकै रेडिमेड बक्तब्यले प्रष्ट पारी सकेकै छ ।
भ्रष्ट , अटेरी र दम्भी स्वभाबका लोकमान जब अख्तियार दूरुपयोग अनुसन्धान आयोगको प्रमुख बन्न पुगे । उनीबाट बिगतमा भएका र बर्तमानमा भईरहेका अलोकतान्त्रीक ब्यबहारबाट आजीत मानिसहरु उनी बिरुद्ध कानुनी लडाई लडन सर्बोच्व अदालतको शरणमा पुग्नाले उनीपनी कानुनी प्रतीरक्षा गर्दै आफ्नो अपुग योग्यताको पैरबीको निम्ती सर्बोच्व अदालतमा उपस्थीत हुँन पुग्दा रुकुम जिल्ला बाशी प्रकाश शाही र चन्दबहादुर बुढाबाट सार्बजनिक स्थलमा कालोमोसोबाट सम्मानित हुँन पुगे ।
कानुन र अदालत प्रती कम बिश्वास हुनेहरु, हतारमा निर्णयको अपेक्षा राख्नेहरु बाट हुने कार्यलाई पछ्याउने शाही र बुढाको क्रीयाकलापले नेपाली युवाहरुको मनोभाबना उजागर गरी दिएको छ ।
उनको बिगत जती सुकै अलोकतान्त्रीक र कालो भएपनि साथै बर्तमान जती बिबादास्पद भएपनि लोकतन्त्रमा उनीमाथी भएको अभद्र ब्यबहारलाई कुनै पनि मुल्य र मान्यतामा समर्थन गर्न सकिदैन ।सर्बोच्व अदालतले उनको योग्यताको फाइल खोल्ने निर्णय गर्ना साथ उनीबाट शुरु गरिएको बक्तब्य बाजीको असर नै अभद्र ब्यबहारको कारण हो भन्ने बिश्लेषक हरुको राय छ ।
म यती बेला धेरै तथ्यपूर्ण रहस्यका पोकाहरु खोल्न चाहान्न तर जनताले चाहेको , देशले मागेको उपयुक्त समयमा सम्पुर्ण तथ्य बिबारण जनसमक्ष प्रस्तुत गर्न म हिचकिचाउने छैन भन्ने लोकमान फेरी पनि धम्की कै भाषामा “कतीको शरिरमा बस्त्र बाँकी रहला” ? लोकमान सर्बोच्व अदालतलाई दबाबमा राख्न वा प्रभाब पार्न पुष्पकमललाई थर्काउने र ब्ल्याकमेलिङ गर्ने माओबादी क्यान्टोन्मेण्ट घोटालाको बक्तब्य बाजी पछी सर्बोच्वको म्याद तामेलीमा गराईएको गडबडी बाट ध्यान अन्यत्र मोडन र १५७ जना सांसद बाट संसदमा दर्ता गराइएको महाअभियोग प्रस्ताबबाट पुग्न सक्ने क्षतीलाई कम गर्ने उपाय खोज्दै थिए । चरो मुसो छिर्न नपाउने ठाँउमा कडा सुरक्षा बिच लोकमानलाई दलिएको कालोमोसो जनताको सहानुभूती बटुल्न आफै द्वारा रचित फिल्मी कथा जस्तै हो भन्ने हरुको तर्कलाई नजर अन्दाज गर्न नमिल्ने देखिन्छ ।
खुद आफै द्वारा रचित कालोमोसो काण्ड भन्नेहरुको तर्कलाई पुष्टी गर्ने आधार मोसो दलिएको ८ मिनेट पछी जारी लोकमान साहित्यले प्रमाणित गरी दिएकै छ । हतार हतारमा जारी गरिएको रेडिमेड लोकमान बक्तब्यले उनी भित्रको डर मानसिक र दिमागी दुबै थियो भन्ने देखिन्छ । मानसिक अवस्थाले प्राप्त डरको दिमागी उपचार सँधै नक्कली हुन्छ भन्ने कुरा कमै मानिस जान्दछन ।यही कुरा लोकमानमा पनि लागु हुन्छ भन्न कुनै तथ्यले रोक्दैन । सोही कारण उनको बर्तमान अस्थीर भएको हो भन्ने प्रमाण उनको पछिल्लो बक्तब्य र गतीबिधीले देखाएकै छ ।
लोकतन्त्र कसैका प्रती पूर्बाग्रही रहँदैन भन्ने कुरालाई खुदै मानेका लोकमान आफै पूर्बाग्रही बन्दै अनुसन्धानको नाममा दोषी करार गर्ने हर्कत किन गर्दै थिए ? लोकतन्त्रको आडमै अख्तीयार जस्तो सम्मानीत निकायको प्रमुख पदमा पुग्दा पनि अदालतले उनी प्रती कुनै बिषय बस्तुमा सरोकार राख्ने बित्तिकै बक्तब्यको बर्षा गर्ने केटाकेटी खेल ब्ल्याकमेलिङ्ग मार्फत आफ्नो पद टिकाउनु संग संबन्धित छ भन्ने नबुझ्ने मानिस पाउन नै मुस्किल भैसकेको छ ।
म यती बेला धेरै तथ्यपूर्ण रहस्यका पोकाहरु खोल्न चाहान्न तर जनताले चाहेको , देशले मागेको उपयुक्त समयमा सम्पुर्ण तथ्य बिबारण जनसमक्ष प्रस्तुत गर्न म हिचकिचाउने छैन भन्ने लोकमान फेरी पनि धम्की कै भाषामा “कतीको शरिरमा बस्त्र बाँकी रहला” ? समयले नै बताउनेछ भन्न पछी पर्दैनन ।उनी लोकतान्त्रीक मुल्य मान्यता र सिद्धान्तमा बिश्वास गर्ने मानिस हुन्थे भने आफ्नो बितेको कार्यकालको तीन बर्ष भित्रैमा बिना बक्तब्य बस्त्र उतार्ने काममा सकृय हुन्थे ।जब जब आफूमाथी संकट आइलाग्छ तब तब प्रयोग गरिने बक्तब्य रुपी भुत्ते अस्त्रका मिठासले जनता प्रभाबित हुने कुनै संभाबना नै नदेख्ने लोकमान केवल बार्गेनिङको भाषामा म्याँउ म्याँउ गर्नुले उनको हैसियत सबैले देख्ने मौका पाइरहेका छन
लोकमान जान्दथे , उनी बिरुद्ध कुनै पनि समय नयाँ आपत आउन सक्छ ।त्यसैले उनले एउटा बक्तब्य तयारी अवस्थामा राखेका थिए । आफैद्वारा रचित कालोमोसो काण्ड पछी युद्धको शैलीमा संप्रेषित बक्तब्यले उनलाई झन रक्षात्मक अवस्थामा पुर्याउँदा उनका सल्लाहकार र आसेपासेहरु झन मर्माहत भएकाछन । खराब मनसायले प्रेरित हुंदै निर्माण गरिएको रेडिमेड बक्तब्यको सबै असर खेरजाँदा उनका अस्त्रका कारखाना बन्द हुँन धेरै दिन नलाग्ने संकेत मिल्दैछन ।
खुद सिसाको घरमा बस्दै अरुको घरमा पत्थर फ्याक्ने लोकमान बक्तब्यले जर्मनी उखान “नाङ्गो मानिसले कसैलाई कपडा दान दियो भने सम्झनुस ठुलो रहस्य छ ” भन्ने लाई माथ गरिदिएको छ । खुद नाङ्गो अवस्थामा पुगेका लोकमान कालोमोसो पश्चात अति नै नम्र, भद्र, र मिठास पुर्ण भाषाले भरीपुर्ण साहित्यीक बक्तब्य मार्फत उपयुक्त समयमा सबैको बस्त्र उतार्न बाध्य पार्ने वा नाङ्गो बनाउँछु भन्ने घटिया धम्की र चालले उनी अझै पनि सार्बजनिक बेइज्जतीको सहारा लिन बाध्य छन । खुशी हुँदा, रिसाउँदा वा निराष हुँदा मानिसबाट जारी गरिने प्रतिकृयाले बास्तबमा कहिले पनि सही सन्देश दिन सक्दैन भन्ने तथ्यको पुनर्पुष्टी लोकमानले गरी दिएका छन ।लोकमानको मिठास पुर्ण साहित्यीक बक्तब्य रुपी हरियो घाँस भित्र लुकेको साँप लाई देख्ने हो भने उनी तत्काल डस्ने मुडमा रहेका छन । बिडम्बना उनी संसद र अदालती पाँसोमा अल्झीएका छन ।त्यसैले उनको बक्तब्य रुपी साहित्य नेपाली इतिहासमा कालोमोसो साहित्यको नामले अमर रहने निश्चित छ । - See more at: http://nepalpati.com/bichar/dipendra-pan…
माथी उल्लेखीत साहित्यीक हरफका पिता लोकमान सिंह कार्की हुँन ।अत्यन्तै मार्मिक ढ्ंग बाट प्रस्तुत गरिएका साहित्यीक हरफको जन्म कसरी हुँन पुग्यो ? १५७ जना सांसदको महाअभियोगको अस्त्रले घाइते लोकमान साहित्यकार बन्न कसरी सफल भए ? त्रिभुवन बिश्वबिद्द्यालयबाट अर्थशास्त्रमा मास्टर डिग्री हासिल गर्दा पनि अशान्त उनको ज्ञानको भण्डार भिक्टोरिया यूनीभर्सिटी बेलायतले अर्थशास्त्र र सोसल स्टडीमा पुन्: मास्टर डिग्री थप गरिदिदा पनि नफुरेको साहित्य आज अचानक फुर्नु त्यस्तो साइत कसरी र को बाट जुर्यो ? बुझ्न र जान्न लोकमानको बिगतमा पुग्नै पर्ने बाध्यता आइलागेको छ, पङ्तीकारको निम्ती ।
खुद आफै द्वारा रचित कालोमोसो काण्ड भन्नेहरुको तर्कलाई पुष्टी गर्ने आधार मोसो दलिएको ८ मिनेट पछी जारी लोकमान साहित्यले प्रमाणित गरी दिएकै छ । हतार हतारमा जारी गरिएको रेडिमेड लोकमान बक्तब्यले उनी भित्रको डर मानसिक र दिमागी दुबै थियो भन्ने देखिन्छ । सन १९८४ मा राजाको हुकुम प्रमाङ्गी बाट नेपाल सरकारको जागीरमा प्रबेश गरेका कार्की पन्चायत , प्रजातन्त्र , र लोकतन्त्रमा समान रुपले पुरस्कृत हुँन सफल भएकै हुँन ।यिनै सफलतामा आफ्नो पारिबारिक जिबनको बिरासतमा लिएर आएको नकारात्मक ब्यबहार र बानीलाई सदुपयोग गर्न माहिर लोकमान सत्ता र शक्तीको महत्व बुझ्ने र आफ्नो फाइदाको लागी जे गर्न पनि पछी नपर्ने उनको बिगत नेपाली लोकतन्त्रले भोग्नुपर्दा उनी प्रती रुष्ट हुने हरुको जमात बढ्दै थियो भन्ने खुद उनकै रेडिमेड बक्तब्यले प्रष्ट पारी सकेकै छ ।
भ्रष्ट , अटेरी र दम्भी स्वभाबका लोकमान जब अख्तियार दूरुपयोग अनुसन्धान आयोगको प्रमुख बन्न पुगे । उनीबाट बिगतमा भएका र बर्तमानमा भईरहेका अलोकतान्त्रीक ब्यबहारबाट आजीत मानिसहरु उनी बिरुद्ध कानुनी लडाई लडन सर्बोच्व अदालतको शरणमा पुग्नाले उनीपनी कानुनी प्रतीरक्षा गर्दै आफ्नो अपुग योग्यताको पैरबीको निम्ती सर्बोच्व अदालतमा उपस्थीत हुँन पुग्दा रुकुम जिल्ला बाशी प्रकाश शाही र चन्दबहादुर बुढाबाट सार्बजनिक स्थलमा कालोमोसोबाट सम्मानित हुँन पुगे ।
कानुन र अदालत प्रती कम बिश्वास हुनेहरु, हतारमा निर्णयको अपेक्षा राख्नेहरु बाट हुने कार्यलाई पछ्याउने शाही र बुढाको क्रीयाकलापले नेपाली युवाहरुको मनोभाबना उजागर गरी दिएको छ ।
उनको बिगत जती सुकै अलोकतान्त्रीक र कालो भएपनि साथै बर्तमान जती बिबादास्पद भएपनि लोकतन्त्रमा उनीमाथी भएको अभद्र ब्यबहारलाई कुनै पनि मुल्य र मान्यतामा समर्थन गर्न सकिदैन ।सर्बोच्व अदालतले उनको योग्यताको फाइल खोल्ने निर्णय गर्ना साथ उनीबाट शुरु गरिएको बक्तब्य बाजीको असर नै अभद्र ब्यबहारको कारण हो भन्ने बिश्लेषक हरुको राय छ ।
म यती बेला धेरै तथ्यपूर्ण रहस्यका पोकाहरु खोल्न चाहान्न तर जनताले चाहेको , देशले मागेको उपयुक्त समयमा सम्पुर्ण तथ्य बिबारण जनसमक्ष प्रस्तुत गर्न म हिचकिचाउने छैन भन्ने लोकमान फेरी पनि धम्की कै भाषामा “कतीको शरिरमा बस्त्र बाँकी रहला” ? लोकमान सर्बोच्व अदालतलाई दबाबमा राख्न वा प्रभाब पार्न पुष्पकमललाई थर्काउने र ब्ल्याकमेलिङ गर्ने माओबादी क्यान्टोन्मेण्ट घोटालाको बक्तब्य बाजी पछी सर्बोच्वको म्याद तामेलीमा गराईएको गडबडी बाट ध्यान अन्यत्र मोडन र १५७ जना सांसद बाट संसदमा दर्ता गराइएको महाअभियोग प्रस्ताबबाट पुग्न सक्ने क्षतीलाई कम गर्ने उपाय खोज्दै थिए । चरो मुसो छिर्न नपाउने ठाँउमा कडा सुरक्षा बिच लोकमानलाई दलिएको कालोमोसो जनताको सहानुभूती बटुल्न आफै द्वारा रचित फिल्मी कथा जस्तै हो भन्ने हरुको तर्कलाई नजर अन्दाज गर्न नमिल्ने देखिन्छ ।
खुद आफै द्वारा रचित कालोमोसो काण्ड भन्नेहरुको तर्कलाई पुष्टी गर्ने आधार मोसो दलिएको ८ मिनेट पछी जारी लोकमान साहित्यले प्रमाणित गरी दिएकै छ । हतार हतारमा जारी गरिएको रेडिमेड लोकमान बक्तब्यले उनी भित्रको डर मानसिक र दिमागी दुबै थियो भन्ने देखिन्छ । मानसिक अवस्थाले प्राप्त डरको दिमागी उपचार सँधै नक्कली हुन्छ भन्ने कुरा कमै मानिस जान्दछन ।यही कुरा लोकमानमा पनि लागु हुन्छ भन्न कुनै तथ्यले रोक्दैन । सोही कारण उनको बर्तमान अस्थीर भएको हो भन्ने प्रमाण उनको पछिल्लो बक्तब्य र गतीबिधीले देखाएकै छ ।
लोकतन्त्र कसैका प्रती पूर्बाग्रही रहँदैन भन्ने कुरालाई खुदै मानेका लोकमान आफै पूर्बाग्रही बन्दै अनुसन्धानको नाममा दोषी करार गर्ने हर्कत किन गर्दै थिए ? लोकतन्त्रको आडमै अख्तीयार जस्तो सम्मानीत निकायको प्रमुख पदमा पुग्दा पनि अदालतले उनी प्रती कुनै बिषय बस्तुमा सरोकार राख्ने बित्तिकै बक्तब्यको बर्षा गर्ने केटाकेटी खेल ब्ल्याकमेलिङ्ग मार्फत आफ्नो पद टिकाउनु संग संबन्धित छ भन्ने नबुझ्ने मानिस पाउन नै मुस्किल भैसकेको छ ।
म यती बेला धेरै तथ्यपूर्ण रहस्यका पोकाहरु खोल्न चाहान्न तर जनताले चाहेको , देशले मागेको उपयुक्त समयमा सम्पुर्ण तथ्य बिबारण जनसमक्ष प्रस्तुत गर्न म हिचकिचाउने छैन भन्ने लोकमान फेरी पनि धम्की कै भाषामा “कतीको शरिरमा बस्त्र बाँकी रहला” ? समयले नै बताउनेछ भन्न पछी पर्दैनन ।उनी लोकतान्त्रीक मुल्य मान्यता र सिद्धान्तमा बिश्वास गर्ने मानिस हुन्थे भने आफ्नो बितेको कार्यकालको तीन बर्ष भित्रैमा बिना बक्तब्य बस्त्र उतार्ने काममा सकृय हुन्थे ।जब जब आफूमाथी संकट आइलाग्छ तब तब प्रयोग गरिने बक्तब्य रुपी भुत्ते अस्त्रका मिठासले जनता प्रभाबित हुने कुनै संभाबना नै नदेख्ने लोकमान केवल बार्गेनिङको भाषामा म्याँउ म्याँउ गर्नुले उनको हैसियत सबैले देख्ने मौका पाइरहेका छन
लोकमान जान्दथे , उनी बिरुद्ध कुनै पनि समय नयाँ आपत आउन सक्छ ।त्यसैले उनले एउटा बक्तब्य तयारी अवस्थामा राखेका थिए । आफैद्वारा रचित कालोमोसो काण्ड पछी युद्धको शैलीमा संप्रेषित बक्तब्यले उनलाई झन रक्षात्मक अवस्थामा पुर्याउँदा उनका सल्लाहकार र आसेपासेहरु झन मर्माहत भएकाछन । खराब मनसायले प्रेरित हुंदै निर्माण गरिएको रेडिमेड बक्तब्यको सबै असर खेरजाँदा उनका अस्त्रका कारखाना बन्द हुँन धेरै दिन नलाग्ने संकेत मिल्दैछन ।
खुद सिसाको घरमा बस्दै अरुको घरमा पत्थर फ्याक्ने लोकमान बक्तब्यले जर्मनी उखान “नाङ्गो मानिसले कसैलाई कपडा दान दियो भने सम्झनुस ठुलो रहस्य छ ” भन्ने लाई माथ गरिदिएको छ । खुद नाङ्गो अवस्थामा पुगेका लोकमान कालोमोसो पश्चात अति नै नम्र, भद्र, र मिठास पुर्ण भाषाले भरीपुर्ण साहित्यीक बक्तब्य मार्फत उपयुक्त समयमा सबैको बस्त्र उतार्न बाध्य पार्ने वा नाङ्गो बनाउँछु भन्ने घटिया धम्की र चालले उनी अझै पनि सार्बजनिक बेइज्जतीको सहारा लिन बाध्य छन । खुशी हुँदा, रिसाउँदा वा निराष हुँदा मानिसबाट जारी गरिने प्रतिकृयाले बास्तबमा कहिले पनि सही सन्देश दिन सक्दैन भन्ने तथ्यको पुनर्पुष्टी लोकमानले गरी दिएका छन ।लोकमानको मिठास पुर्ण साहित्यीक बक्तब्य रुपी हरियो घाँस भित्र लुकेको साँप लाई देख्ने हो भने उनी तत्काल डस्ने मुडमा रहेका छन । बिडम्बना उनी संसद र अदालती पाँसोमा अल्झीएका छन ।त्यसैले उनको बक्तब्य रुपी साहित्य नेपाली इतिहासमा कालोमोसो साहित्यको नामले अमर रहने निश्चित छ । - See more at: http://nepalpati.com/bichar/dipendra-pan…