समय र जीवन

भित्तामा टाँगिएको

घडीको टिक टिक सँगै

जीवनको पल पल बितिरहेकोछ ।

एउटा जीवन थियो

पूर्वजहरूको पदचिह्न पछ्याउँदै

घुम्ती र मोडहरू पार गर्दै

नयाँ बाटाहरू बनाउँदै

खन्दै,

उकालो र ओरालोमा आफूलाई सम्हाल्दै

चर्को घामसँग पौँठेजोरी खेल्दै

हिउँदका बताससँग जुध्दै

अगाडी लम्केको थियो यो जीवन ।

यो समयमा फेरि एकपल्ट म

चौबाटोमा उभिएकी छु

आफैमा सोध्छु

र फेरि सोध्छु

जीवन केका लागि?

कुन उद्देश्यको लागि?

या कुन महान सपनाको लागि?।

भित्ताका टाँगिएको घडीसँगै

म फेरि एकपल्ट उभिएँ

सुईको प्रत्येक हिँडाईमा

औँलाले देखाउँदै

जीवनको अर्थ खोजेँ

प्रश्न माथि प्रश्न गरेँ ।

दिउँसै रात परेको बेला

ग्रहणले घाम छेकेको बेला

कठिन हुँदो रहेछ

जीवनको अर्थ खोज्न ।

आज म

कठिन प्रश्नको उत्तर दिन बसेको

एक प्रशिक्षार्थीले झै

केवल घडीको सुईको चालमात्र

गनी रहेँ निकै बेर सम्म ।