यो ठाउँको नाम छाप भञ्ज्याङ हो । यो काठमाडौं र मकवानपूर जिल्लाको सीमाना मध्ये एक हो । मातातीर्थबाट चित्लाङ पुग्न यो बाटोबाट सजिलो छ । अत्यन्तै हावाहुरी चल्ने यो ठाउँ अत्यन्तै रमणीयछ । चारैतिर हरिया डाँडाहरुले घेरिरएकोछ । भालेश्वर मन्दिर जाने पुरानो बाटो यहिँ सीमानामा पर्दछ, जहाँ खुट्किलाहरुले सजाईएकोछ । डाँडाको उत्तरतर्फबाट काठ्माडौं उपत्यका र धरहरा देख्न सकिन्छ । चन्द्रागिरी, गुप्तेश्वर महादेव यसै डाँडाको वरिपरि पर्दछ ।

नेपालमा एक समयमा काठमाडौंमा सामान ढुवानी गर्न रोपवेको प्रचलन थियो भन्ने प्रमाण हेर्नको लागि पनि यो ठाउँले मद्दत गर्दछ । लथालिङ अवस्थामा रहेको रोपवेको अवस्थाले मनमा केहि प्रश्नहरु पनि आउन सक्छ, के रोपवे फेरि पनि काममा आउन सक्छ ? के मर्मत खर्च धेरै लाग्न सक्छ? के रोपवे पहिले जस्तो शुरक्षित हुन सक्छ? के रोपवे सस्तो ढुवानी बन्न सक्छ? आदि ।