बढ्दो शहरीकरण भित्र बाँचिरहेको बलम्बु (भास्तीपूर) को श्री महालक्ष्मीको जात्राको बिशिष्ट खालको ईतिहास र परम्परा रहेकोछ । आज त्यो जात्राको केहि झल्को देख्न पाएँ । भनिन्छ महालक्ष्मी मन्दिरको नाममा १०५ रोपनी जग्गा भएको रहेछ, हाल त्यो जग्गा घटेर करीब ८० रोपना भएकोछ । त्यही जग्गाको आयस्तामा हरेक बर्ष महालक्ष्मीको जात्राको खर्च गर्ने गरिन्छ । बलम्बुमा अझै पनि गणको निर्णय अनुसार सवै कामहरु हुँदै आएकोछ । जस्तो दुवाःको छनौट हुन्छ र उनीहरुबाटै मन्दिरको स्याहार र जात्रा आयोजना गर्ने गरिन्छ । त्यो दुवाःगुठीमा श्रेष्ठहरु रहने गर्दछ । पुजामा थकाली (जेठा) को सम्मान गर्ने चलन पनि छ । गाउँमा ७ जना थकाली (जेठा) हरुको छनौट हुन्छ र ती नै थकालीहरुव्दारा मूल पुजा गरिन्छ । ७ थकालीहरुबाट पुजाको सामान बाहिर ल्याउँदा बाजागाजा सहित फलफुल, मिठाई आदि सजाउदै महिला तथा पुरुषहरु हाकुपतासी (कालो र रातो रंगको फरिया) र दौरा सुरुवाल लगाई थकालीहरुको पछि पछि जाने र पुजामा जाने चलन छ । सरकारको पनि सहयोग हुने हुनाले थकालीहरुव्दारा गरिने पुजालाई सरकारी पुजा पनि भन्ने गरिन्छ ।

महालक्ष्मीको जात्रा ७ दिन सम्म मनाईन्छ । जात्रामा साथीभाई, ईष्टमित्र, आफन्तहरुलाई बोलाउने चलनछ । ७ दिन सम्म जहिले सम्म पाहुना जान आउन पाईन्छ त्यो गाउँमा । त्यो जात्राको बेला बलम्बु गाउँ मात्र होइन, वरपरका सवै गाउँहरु व्यस्त हुने गर्दछन् र गाउँभरि पाहुनाहरुको झिलिमिलि लस्करले निकै रमाईलो बन्ने गर्दछ । आज म पनि पाउन बन्न पाएकोमा खुशी छु । केहि तस्बीरहरु राखेकीछु ।

ु