परालको थुप्राहरु भित्र पुग्दा त्यहाँको रंगले मरुभूमीको रंगको झझल्को पनि दिने रहेछ । कपिलबस्तु जिल्लाको गोरुसिंगेमा पर्ती जग्गामा धान काट्को लागि सामूहिक थलो बनाएको रहेछ । स्थानिय बोलीमा त्यसतो स्थानलाई खलान भनिंदो रहेछ । पराललाई चाँग लगाएर मन्दिर जस्तो बनाएकोलार्इ तराईमा माच र पहाडमा कुन्यू भनिंदो रहेछ । रमार्इलो लाग्ने त्यस खलानले बालककालमा सुलाकासा खेलेको सम्झना गरायो । शायद सवै ठाउँका बालबालिकाहरुको मनोभावनाहरु उस्तै उस्तै हुने रहेछ । एक हुल केटाकेटीहरु त्यो क्षण पनि खेलीरहेका थिए सुलाकासा।